بررسی تغییرات پارامترهای ریوی جانبازان شیمیایی در وضعیت های مختلف بدنی

  هدف: بسیاری از افراد مانند جانبازان شیمیایی دراثر قرارگیری در معرض گازهای شیمیایی ممکن‌است اختلالاتی در دستگاه تنفسی داشته‌باشند که فعالیت ورزشی و حتی روزمره آن‌ها را دچار اختلال می‌کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تغییرات برخی از پارامترهای تنفسی جانبازان شیمیایی در وضعیت­های مختلف بدنی (ایستادن، نشستن روی صندلی، طاقباز و درازکشیدن به پهلو) انجام‌شد.   مواد و روش­ها: 10 جانباز شیمیایی (سن 5 ± 42.7 سال، قد 5.4 ± 174.8 سانتی­متر و وزن 6 ± 80.8 کیلوگرم) در این پژوهش شرکت‌کردند. پارامترهای تنفسی شامل ظرفیت حیاتی با فشار ( FVC )، حجم بازدمی با فشار در یک ثانیه ( FEV1 )، حجم جاری ( TV )، اوج جریان بازدمی ( PEF )، تهویه دقیقه­ای ( VE )، تواتر تنفسی ( FB ) و نسبت FEV1 به FVC در وضعیت­های مختلف بدنی به وسیله دستگاه اسپیرومتری مورد اندازه­گیری قرارگرفت. به‌منظور بررسی تفاوت میانگین هر یک از متغیرها بین وضعیت­های مختلف، از آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه­گیری­های مکرر استفاده‌شد.   یافته­ ها: نتایج نشان‌داد که حجم­های ریوی در وضعیت ایستادن نسبت به بقیه وضعیت­ها تمایل به بالاتربودن دارند هرچند این تفاوت از نظر آماری معنی­دار نبود (0.05 ≤ p)   نتیجه­­ گیری:تغییرات اندک مشاهده‌شده در پارامترهای تنفسی مصدومان شیمیائی در وضعیت­های مختلف بدنی، می­تواند از لحاظ بالینی مهم باشد و پیشنهاد می­کند که بهترین وضعیت برای انجام فعالیت­های بدنی و ورزشی در حالت ایستاده است و حتی­المقدور از قرارگرفتن در دیگر وضعیت­هایی که ممکن است عملکرد ریوی آن‌ها را کاهش دهد اجتناب‌کنند.